قضاوت ۸ سال گذشته بدون توجه به عوامل خارجی و موانع داخلی منصفانه نیست

به گزارش ایسنا، علی ربیعی در آخرین نشست خبری هفتگی خود با نمایندگان رسانه‌های داخلی با بیان اینکه گفتمان دولت یازدهم، براساس ضرورتهای دوره حیات سیاسی و اجتماعی ایران در دهه ۸۰ شکل گرفت، اظهار کرد: در سال ۹۲ گفتمان اعتدال، یک نیاز برای کشور بود. این نیاز براساس دو معضل بوجود آمد؛ یکی گرایش های قطبی فاصله دار افراطی و تفریطی نسبت به مسائل خارجی و نیز در داخل، قطبی شدن شدید جناح های سیاسی و نیاز جامعه به دیدگاهی متعادل برای حل مسائل خارجی و آرامش در داخل و همینطور تفرقه در میان ملت های منطقه و مسلمانان که خود محصول افراط گری ها و تفرقه افکنی های درون و بیرون از امت اسلامی بود.

وی افزود: ما در دهه‌های گذشته، ‌این تجربه را یاد گرفتیم که از راه افراط و تفریط نمی شود کشور را اداره کرد. دولت برآمده از ایده اعتدال به قدری به این ایده معتقد بود که رئیس جمهور در طول این مدت از مدیرانی با گرایش‌های مختلف در دولت بهره برد و از آنان دعوت به کار کرد و در تمام هشت سال گذشته کوشید که از جاده اعتدال منحرف نشود.

سخنگوی دولت ادامه داد: در عرصه خارجی پایبندی به گفتمان اعتدال چیزی نبود جز پایبندی به منافع ملی، ایستادگی در برابر زورگویی اما تعهد به تعامل مبتنی بر احترام و منافع متقابل با جهان. واقعیت این است که اعتدال، ضرورت و نیازی تمام نشدنی است.

ربیعی با بیان اینکه دولت اعتدالی با تدبیر و امید، در دوره هشت سال فعالیت خود، بسیاری از اقدامات را سامان داد، اظهار کرد: هرچند که به علت موانع داخلی و خارجی نتوانست در برخی موارد موفق بشود. دولت در این هشت سال‌، آثار قابل توجه و به یاد ماندنی در تاریخ ایران بر جای گذاشت و ثبت کرد؛ موفقیت هایی که به خوبی دیده نشد.

وی با تاکید بر اینکه البته دولت ناکامی‌هایی هم داشت که بخشی از این ناکامی‌ها به علت نارسایی‌های طبیعی بود که در هر دولتی  و هر قوه ای می‌تواند وجود داشته باشد،‌ تصریح کرد: بخش عمده دیگر اما ناشی از موانعی بود که به دولت‌ تحمیل شد. البته موضوعاتی که هم که در آنها به موفقیت دست یافت نیز معمولا با بی مهری جناح های سیاسی مخالف دیده و شنیده نشد.

سخنگوی دولت با بیان اینکه قضاوت در مورد دولتهای یازدهم و دوازدهم، بدون دیدن «عوامل خارجی و موانع داخلی» و ارزیابی عملکردش، بدون تقسیم این مدت به دو دوره زمانی، تبیینی منصفانه و درست نخواهد بود، اظهار کرد: دولت با این تحلیل که کشور نیازمند توسعه است، و در سایه پیشرفت و توسعه و بزرگ شدن اقتصاد امکان تحرک های اجتماعی فراهم می شود، برنامه‌های خود را در سایه سه جهت، رشد و توسعه، گسترش عدالت و فقرزدایی در نظر گرفت.

ربیعی یادآور شد: ما برای دستیابی به عامل اول،‌ نیازمند سرمایه گذاری‌های متعددی بودیم. بنابراین با مشی اعتدال در سیاست خارجی، به سمت زدودن ایران‌هراسی شکل گرفته پیش رفتیم و در یک روند پرافتخار، ایران، یک تنه در برابر ۶ قدرت جهان قرار گرفت و آنان را به تعامل به ایران در موقعیت برابر و توام با احترام، واداشت.

وی با بیان اینکه اعتدال در روابط خارجی‌، به فراموش کردن معنای دشمنی‌ها و بدخواهی‌هایی نبود که علیه ملت ما روا شده است بلکه به معنای حرکت در مسیر منافع ملی است، تصریح کرد: با تصویب برجام و موفقیت دولت، هیچکس نمی‌تواند رشد اقتصادی‌ای را که از این طریق در سه سال اول دولت یازدهم، نصیب کشور شد،‌ نادیده بگیرد؛‌ هیچکس نمی‌تواند پیشی‌گرفتن مزد بر تورم را منکر بشود؛ هیچ کس نمی‌تواند خدمات مربوط به سلامت را نادیده بگیرد.

سخنگوی دولت با تاکید بر اینکه وقتی از دولت تدبیر برای حل بحران‌ها حرف می‌زنیم، سخنی گزاف و یک ادعای توخالی نیست، گفت: چون دولت با دو پدیده که هریک به تنهایی مظهر افراطی‌گری در جهان است، مواجه بود؛ یکی داعش و دیگری ترامپ. این دو، ‌مصداق افراطی گری و برهم‌زننده تعادل در جهان بودند. اگر دولت برخورد غیرمدبرانه با این دو پدیده که نماد افراطی‌گری در جهان هستند، می‌داشت، ‌منجر به شعله‌ورشدن جنگ‌های فرقه‌ای و مذهبی در برخی جوامع اسلامی می‌شد و نیز تسلط افراطی گری به نام اسلام انحرافی در منطقه می شد که تنها بدخواهان امت مسلمان را خوشحال می‌کرد.

ربیعی با اشاره به برخورد ایران با آمریکا در دوره ریاست جمهوری دونالد ترامپ، یادآور شد: تدبیر مواجهه با ترامپ،‌ از آن روایت‌هایی است که درست بازگو نشد و نمی شود و همچنان ناگفته‌ها درباره آن زیاد است. اگر در این سالها دولتی بر سر کار بود که به راه اعتدال و تدبیر بهایی نمی داد، نه تنها آن مقاومت بی‌نظیر مردم در برابر فشارهای بی‌سابقه اقتصادی امکان‌پذیر نمی‌بود بلکه اگر در این سالها دولت‌هایی غیراعتدالی و بی‌تجربه می‌داشتیم، آنگاه وقوع حوادثی با خسارات زیاد برای ملت ایران کاملاً متصور و محتمل بود.

وی با بیان اینکه دولت یازدهم و دوازدهم به شکل تصادفی و ناخواسته با سونامی زیاده‌روی‌ها و افراط گری های متعددی مواجه شد که نه فقط ایران بلکه کم و بیش همه جهان را شوکه کردند، تاکید کرد: در این سالهای افراطی‌گری‌ که نزدیک به یک دهه طول کشید، نوعی خوش اقبالی و لطف خداوند بود که دولت تدبیر و امید توسط مردم برگزیده شده بود و توانست سایه های شوم را از کشور دور کند.

سخنگوی دولت با طرح این پرسش که چه مواردی از کار دولت در این دوره بیشتر نادیده گرفته شد؟، اظهار کرد: دولت از یک سو در جهت احقاق حقوق ملت در مجامع جهانی باید اقدام کرده و حرکت می‌کرد و در عین حال، ضمن مقابله با ایران‌هراسی و ایجاد حقانیت برای مردم، تلاش می‌کند تا تمایل جنگ‌افروزان را وادار به عقب‌نشینی کند. از سوی دیگر دولت باید به سرنوشت نسل‌های آینده و روزهای آتی کشور توجه می‌کرد.

وی افزود: این در حالی است که از درآمدهای ارزی بیش از صدمیلیارد دلاری ‌خبری نبود. دولت برای برای اداره روزمره معیشت و بازنگه ‌داشتن سفره مردم و صرفا چرخش روزمره امور کشور، نیاز به به ۵۰ میلیارد دلار واردات داشت و اگر بنابر رشد و توسعه نیز بود به حدود ۱۰۰ میلیارد دلار برای تامین معیشت و سرمایه گذاری نیاز بود. همه اینها در شرایطی بود که کشور ‌با محدودترین درآمدهای نفتی در عمر دولتها در ایران مواجه شد.

ربیعی تصریح کرد: البته شاید همین موضوع هم، یکی از دستاوردهای دولت است؛ بدین شکل که کشور را در سه سال اخیر با بودجه‌هایی اداره کرد که کمترین اتکا را به نفت داشتند. در این وضعیت، با ممنوعیت واردات ۲۵۰۰ قلم کالا بدون اینکه ‌به وفور کالاهای اساسی در کشور صدمه‌ای وارد شود؛ به گسترش صادرات نیز پرداخت. بدین سان اهداف طراحان جنگ اقتصادی،‌ به ثمر ننشست و ایران،‌ ایران ماند. این موضوع، به طور طبیعی وضعیت فشار سنگینی بر زندگی مردم وارد کرد. تورم و کاهش ارزش پول ملی، نتیجه تحریم‌های بی‌سابقه و وحشتناک بود.

ادامه دارد…