آن شب قدری که اهل خلوت گویند، امشب است/ گزارش لحظه‌ به ‌لحظه «قدر» از حرم امام رضا(ع) + فیلم و عکس

به گزارش خبرگزاری فارس از مشهد، اذن دخول را که می‌خوانم، با ذهنی پر از مشغله‌ها و نگرانی‌های روزمره وارد حرم می‌شوم؛ نم‌نم باران و صدایی که از بلندگوها فراز بیست و هشتم دعای جوشن کبیر را نجوا می‌کند همانند آبی بر روی آتش، دلم را آرام می‌کند و به یادم می‌آورد خدایی دارم که همدم است برای آنکه همدمی ندارد و فریادرس است برای آنکه فریادرسی ندارد؛ یا عِمَادَ مَنْ لا عِمَادَ لَهُ یا سَنَدَ مَنْ لا سَنَدَ لَهُ یا ذُخْرَ مَنْ لا ذُخْرَ لَهُ یا حِرْزَ مَنْ لا حِرْزَ لَهُ یا غِیاثَ مَنْ لا غِیاثَ لَهُ یا فَخْرَ مَنْ لا فَخْرَ لَهُ یا عِزَّ مَنْ لا عِزَّ لَهُ یا مُعِینَ مَنْ لا مُعِینَ لَهُ یا أَنِیسَ مَنْ لا أَنِیسَ لَهُ یا أَمَانَ مَنْ لا أَمَانَ لَهُ؛ ای تکیه‏‌گاه آن‏که تکیه‌‏گاه ندارد، ای پشتیبان آن‏که پشتیبانی ندارد، ای اندوخته آن‏که‌ اندوخته‌‌ای ندارد، ‌ای پناه آن‏که پناهی ندارد، ای فریادرس آن‏که فریادرسی ندارد، ای افتخار آن‏که افتخاری ندارد، ای عزّت آن‏که عزّتی ندارد، ‌ای مددرسان آن‏که مددی ندارد، ای همدم آن‏که همدمی ندارد، ای ایمنی‏‌بخش آن‏که ایمنی ندارد.

دلم محکم می‌شود، نگاهم که به گنبد طلایی امام رئوف می‌افتد چشمانم با ابرهای آسمان همزادپنداری می‌کنند، صورتم خیس می‌شود از اشک اشتیاق دیدار دوباره مهربان‌ترین امام در زمانی که از هزار ماه برتر و در زمینی که قطعه‌ای از بهشت است.

نوای گرم جوشن کبیر با صدای حجت‌الاسلام شجاع همچنان گوش دل را می‌نوازد؛ با راهنمایی خادمان بارگاه ملک پاسبان رضوی با رعایت فاصله اجتماعی در گوشه‌ای می‌نشینم تا من هم بین این همه نجوا و نیایش نوایی ضعیف شوم و خدایم را صدا بزنم، همان خدایی که طبق فراز ۹۹ جوشن کبیر شنیدنی از شنیدن دیگر بازش ندارد، کاری از کار دیگر منعش نکند، گفتاری از گفتار دیگر سرگرمش نکند، درخواستی از درخواست دیگر او را به اشتباه نیفکند، همان وجود مقدسی که  اصرار اصرارکنندگان او را به ستوه نیاورد، خدایی که آرمان واپسین جویندگان است و نهایت همّت‏ عارفان است و غباری در سراسر هستی بر او پوشیده نیست؛ ما همان غباری هستیم که دلخوش به نگاه مهربانت آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است، تو را صدا می‌زنیم تا قدر این بودن را به ما بفهمانی.

خواندن بند بند دعا و ستایش خداوندی در منتها درجه کمال و مهربانی، در هوایی که هنوز بوی باران می‌دهد، آن هم زیر سایه شمس الشموس حال و هوایی خارج از توصیف دارد؛ چگونه شرح دهم حال آدم‌هایی که با قرائت هر بند این دعا قطره اشکی از گوشه چشمانشان بر روی گونه می‌لغزد، چطور شرح دهم حال جوانی که از اشتیاق عظمت اسماء الهی به سجده درآمده و پیشانیش را بر زمینی که محل رفت و آمد ملائکه است می‌ساید؟ من فقط می‌توانم آن‌چه می‌بینم را بنویسم وصف این حال و هوای روحانی از عهده قلم من خارج است.

دعا به «یا صادق الوعد و یا موفی‌العهد» که می‌رسد یاد آن وعده بی دروغ هستی می‌افتیم و ناگهان دلمان پر می‌کشد برای امامی که از دیدگان‌مان غایب است، پس با اشاره بجای حجت الاسلام شجاعی دعای فرج را می‌خوانیم.

حالا ساعت ۲۳ و ۱۵ دقیقه است و با اعلام مجری برنامه کم کم بخش دوم برنامه‌های حرم مطهر رضوی آغاز می‌شود؛ حاج ابراهیم قانع مداح مدیحه سرای اهل بیت(ع)، برایمان از حال و هوای ماتم‌زده کوفه بدون امیرالمومنین(ع) می‌گوید و دل زائران پرواز می‌کند به هزار و ۹۰۰ کیلومتر آن‌طرف‌تر زمین و هزار و ۴۰۲ سال آن‌سوتر زمان در کوچه‌‌های کوفه، شهری که خشت خشتش غرق در ماتم امیری بی تکرار است.

مرد میدان چون سلیمانی فدایی علی است

قانع بین مدیحه‌سرایی برای امیرالمومنین(ع) با شعری حماسی در رسای شهید سردار قاسم سلیمانی، یاد «مرد میدان» می‌کند و می‌خواند: ای که می‌گویی دلم مشتاق دیدار علی است/ در عمل معلوم می‌گردد چه کس یار علی است/ قلب هر دلداده و عاشق هوایی علی است/ مرد میدان چون سلیمانی فدایی علی است

چشم‌ها که بارانی می‌شود، دل‌ها با روضه امام حسین(ع) به کربلا می‌روند و در گودی قتلگاه بر پیکری اشک می‌ریزند که مظلوم‌ترین خلق خدا بود و به دست شقی‌ترین‌ها به بی‌رحمانه‌ترین شکل ممکن به شهادت رسید؛ «وای از آن گلوی خشک، وای از آن همه حربه/ می‌شود جدا آن سر، با دوازده ضربه» فریاد یا حسین زائران در شب بیست و سوم رمضان از حرم رضوی به آسمان می‌رود، اما روضه به دختر سه ساله امام حسین(ع) که می‌رسد دل‌ها به آتش کشیده می‌شود، کاش وقتی روضه رقیه(س) را می‌شنوی جلوی چشمت دختر بچه‌های کوچک را نبینی، صورت لطیف و بدن نحیف دختری سه ساله شبیه همین که یکی دومتر آن‌طرف‌تر نشسته مگر طاقت کتک مردان لشگری را دارد؟ دوباره فریاد یا حسین این بار داغ‌تر از قبل به آسمان می‌رود تا برای اهل آسمان روایت کند از آتشی که بعد هزار و ۴۰۰ سال برای مظلومیت آل الله در قلب شیعه زبانه می‌کشد.

آن شب قدری که اهل خلوت گویند، امشب است

نوبت به سخنرانی رسیده، حجت الاسلام عالی به جایگاه می‌رود و در تبیین قدر و منزلت این شب، می‌گوید: امشب حساس‌ترین شب سال است، در روایات آمده شب بیست و سوم به عنوان محتملترین شب قدر بیشتر از دو شب دیگر مورد سفارش قرار گرفته است. حضرت زهرا(س) از عصر این روز فرزندان را می‌خواباندند تا بتوانند شب را بیدار بمانند و عظمت این شب را درک کنند.

او بیان می‌کند: امیرالمومنین(ع) در بخش دیگری از نهج البلاغه می‌فرماید که مومنین با چشم اتهام به خودشان نگاه می‌کنند و خود را به منزله یک متهم می‌بینند و از اعمالشان دچار عجب و غرور و خودشیفتگی نمی‌شوند؛ این افراد در مورد کارهای خیر خود هم بین خوف و رجا هستند.این استاد اخلاق در بخش دیگری از صحبت‌های خود با استناد به یکی از روایات امیرالمومنین(ع) در نهج البلاغه اظهار می‌کند: یکی از کارهایی که انسان باید امشب بکند بازنگری بدون توجیه اعمال گذشته است، یکی از کارهای مهم امشب توبه و عذرخواهی است، امیرالمومنین فرمودند که مومن صبحش شب نمی‌شود مگر اینکه به خودش سوء ظن دارد، مومن با نفس خودش مثل یک شریک خائن رفتار می‌کند، نفس میتواند کلاه سر انسان بگذارد و ما را تا جهنم ببرد.

عالی با اشاره به چهار گناه بزرگ انسان می‌گوید: اصرار بر گناه، افتخار به کارهای زشت، کوچک شمردن و توجیه گناه و شادی پس از گناه از جمله معصیت‌هایی است که از خود گناه ابتدایی بدتر است؛ توجیه گناه باعث کوچک شمردن گناهان می‌شود و باعث می‌شود انسان به درگاه خدا استغفار نکند؛ کسی که شجاعت دارد زیر بار گناه خود می‌رود.

این استاد اخلاق ادامه می‌دهد: کسی که کار حسنه‌ و نیکویی انجام می‌دهد نباید به آن مغرور شود؛ متقین کسانی هستند که هر چه دارند در راه خدا می‌دهند، اما همواره در هراس هستند که کم گذاشته باشند.

او تصریح می‌کند: امیر‌المومنین(ع) ستون و رکن تمام اولیاء و انبیاء الهی و دارای علم الهی بودند، تمام علومی که نزد انبیاء بود به نحو اکمل در حضرت علی(ع) تبلور یافته بود؛ اینجا هم آغوش و مهر امام رضا(ع) به روی همه ما باز است؛ در این بارگاه نورانی و در این شب‌ عزیز از ایشان بخواهیم که برای ما دعا کنند تا از مسیر بندگی خدا خارج نشویم.

تمام دار و ندار ما ثقلین است که از پیامبر(ص) برایمان باقی مانده، پس در این شب قدر، قرآن و چهارده وجود نورانی را بین خودمان و پروردگار شفیع قرار می‌دهیم تا از خطاها و گناهانمان بگذرد و به حرمت یادگارهای پیامبر(ص) در کنار مضجع شریف مهربان‌ترین امام، برایمان بهترین تقدیر را رقم بزند؛ زائران با چشمانی اشکبار، غبار گناه از دل پاک کرده و کلام وحی را شفیع قرار می‌دهند؛ برای آمرزش گناهان، سلامتی و ظهور ولی عصر(عج)، سلامتی رهبر انقلاب، از بین رفتن هرچه زودتر ویروس کرونا و شفای بیماران و برآورده شدن حاجات دعا می‌کنند.

=====================

گزارش از: معصومه مومنیان

====================

انتهای پیام/ ۷۰۰۶۸