گروه سلامت خبرگزاری فارس – محمد رضازاده: جوانند و با انگیزه؛ هم پزشک‌اند هم مهندس؛ یعنی در کنار تحصیل در رشته پزشکی، دستی هم در مهندسی دارند. تیم ۲۷ نفره‌ای را تشکیل داده‌اند برای یک کار بزرگ در بحران کرونا.
تعطیلی دانشگاه‌ها و شیوع بیماری کرونا باعث نشد تا دست از کار بکشند و دل به کلاس‌های مجازی خوش کنند؛ بلکه بحران باعث شد تا جوانان دهه هفتادی با یک کار گروهی دست به یک اختراع جالب بزنند.
با آنکه دل‌هایشان از غم بیماری و از دست دادن عزیزانی که روزانه در نبرد با کرونا جان می‌دهند پر از درد و رنج است، اما تلاش کردند تا به نوعی گرد و غبار خستگی را از چهره کادر درمان بزدایند و با ترکیب پزشکی و مهندسی، گامی در زمینه شناسایی سریع‌تر مبتلایان به کرونا بردارند.
این طور شد که گرد هم آمدند تا در این روزهای تعطیلی و قرنطینه چراغ آزمایشگاه دانشگاه علوم پزشکی بقیهالله (عج) را روشن نگه دارند، پا به پای کادر درمان در میدان حضور داشته باشند و …
حسین باختر، محقق و دانشجوی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، محقق اصلی این پروژه است، توانسته ۲۷ دانشجو از دانشگاه‌های برتر تهران شامل، دانشگاه تهران، علوم پزشکی تهران، شهید بهشتی، دانشگاه بقیه الله را دور هم جمع کند تا با کمک یکدیگر تیم علمی را برای کارهای پژوهشی و تحقیقاتی تشکیل دهند؛ او در این خصوص توضیح می‌دهد «ناگفته نماند هزینه‌های خرید تجهیزات برای کارهای تحقیقاتی نیز توسط خود اعضا تأمین شد. ما جزو معدود تیم‌های فناوری هستیم که خودمان هزینه خود را تامین می‌کنیم و معتقدیم که دانش باید ثروت ایجاد کند.
*یک پیشنهاد جالب برای غربال بیماران
قبلا روی بیماری «اس ام ای» تحقیق می‌کردیم و داشتیم محصولاتی را برای تکلم این بیماران طراحی کردیم که متاسفانه شیوع بیماری کرونا باعث ایجاد وقفه در این روند شد و غالب بچه‌های تیم ما به شهرستان و خانه‌هایشان رفتند و کمی پراکنده شدیم. در آن زمان من در تهران ماندم و در دانشگاه ویروس شناسی بیمارستان کمک حال کادر درمان بودم. در اوایل شیوع کرونا یک مشکل اساسی داشتیم و آن کمبود کیت تشخیص و گران بودن آن بود و حجم زیادی از افراد درخواست تست کرونا داشتند. نیاز داشتیم افراد را به صورت اولیه غربال کنیم و کسانی که احتمال آلودگی به بیماری را داشتند شناسایی کنیم. غربالگری همه افراد مراجعه کننده یک ایراد داشت زیرا اگر یک کیت را مصرف کنی و پاسخش منفی شود نه تنها کلی هزینه برای خرید کیت هدر شده بلکه حق بیمار دیگری که نیاز به کیت تشخیصی داشته ضایع می‌شود.
برای غربال اولیه بیماران به پزشکان یک راه حل پیشنهاد دادیم. به این صورت که با استفاده از سه روش اندازه گیری دمای بدن، ضربان قلب و اکسیژن خون افراد مشکوک را شناسایی کرده و برای افراد مشکوک تست کرونا بگیریم.»
*سه نکته اساسی در تشخیص بیماران کرونا
پر جنب و جوش است و تلاش می‌کند همه زوایای کا را برای ما تشریح کرند، یک پایش در آزمایشگاه است و پای دیگرش پشت میکروسکوپ و قطعات الکترونیکی، با هیجان می‌گوید: «در نظر داشته باشید، وقتی دمای بدن بالاست یعنی شما به بیماری عفونی مبتلایی و سیستم ایمنی درگیر با عفونت است که این عفونت، باکتریایی قارچی یا ویروسی است. سپس ضربان قلب بیمار را اندازه می‌گیریم و وقتی ضربان قلب الگوی سینوسی (گاهی بالا و گاهی پایین) از خود بروز می‌دهد این یعنی بدن شما دچار التهاب شده است. التهاب عمومی زمانی رخ می‌دهد که بدن از ارائه پاسخ اختصاصی به یک آنتی ژن جا بماند یعنی یک عامل عفونت اینقدر سریع در بدن تقسیم می‌شود که سیستم از پاسخ اختصاصی جا می‌ماند و کل بدن را ملتهب می‌کند. عفونت‌ها به دو شکل بروز می‌کند، یا آلرژیک یا عفونت ویروسی.
بنابراین پس از اینکه تب و ضربان قلب را بیمار را تست کردیم، اکسیژن خون را اندازه می‌گیریم ، مثلا می‌بینیم به جای ۹۵ و ۹۶، عدد ۹۱، ۹۲، ۸۹ نشان داده می‌شود. در نتیجه بیمار عفونت دارد، عفونت ویروسی هم داشته و عفونت ویروسی ریه را هم درگیر کرده و به طوری ریه را درگیر کرده که ریه از عملکرد طبیعی خودش بازمانده است، پس این بیمار مبتلا به کرونا شده است. آنفلوانزا و سرماخوردگی هم ریه را درگیر می‌کنند اما نه به طوری که ریه از عملکرد طبیعی جا بماند».
*یک اختراع کوچک اما مفید
بحثمان به نحوه تشخیص بیماران کرونا و نحوه عملکرد دستگاه که می‌رسد توضیح می‌دهد: «برای غربالگری اولیه در اورژانس، سه دستگاه، ضربان، دما و اکسیژن خون را برای بیماران اندازه گیری می‌کردیم و سپس به فرد می گفتیم که برو و تست پی سی آر بده. ما یک محصولی ساختیم که وقتی فرد انگشت خود را روی آن می گذارد، هر سه مورد (ضربان، دما و اکسیژن خون) را اندازه گیری و پردازش می‌کند و نتیجه را به شما می‌گوید و نیازی به اپراتور برای سه دستگاه مختلف نیست.
تحقیق و توسعه این محصول خیلی از ما زمان برد به طوری که ما از عید روی آن کار می‌کنیم و چندین محتوا برای آن طراحی کردیم و نهایتا به محتوای فعلی رسیدیم. «صالح عرفاتی» از همکاران ما در این تیم نرم افزار دستگاه را طراحی کرده و کدنویسی دستگاه را انجام داد، طراحی بدنه دستگاه را «زهرا ثانی» دیگر همکار ما انجام داده و داکیومنت نویسی را «خانم علیرضایی» انجام داده و طراحی سخت افزاری را هم خودم انجام داده‌ام. می‌خواهم بگویم این کار یک کار تیمی دانشجویی بوده است.»
*با تلفن همراه ببینید کرونا دارید یا خیر!
اما این همه کار این تیم دهه هفتادی نیست، بلکه در همین چند ماهه اخیر تواسنته‌اند با ترکیب علم پزشکی و مهندسی این امکان را ایجاد کنند که افراد مشکوک به بیماری کرونا بیماری‌شان را روی گوشی موبایل تشخیص دهند. «دستگاه دیگری که کار تحقیقات را برای ساخت آن آغاز کردیم دستگاهی است که به تلفن همراه متصل می‌شود و از طریق آن می‌توان ضربان قلب، اکسیژن و فشار خون فرد را اندازه‌گیری کرد. این دستگاه سه کاربرد دارد و در منزل به گوشی، کامپیوتر و هر محصولی که بتواند از یو اس پی استفاده کند وصل می‌شود. داده‌های افراد را می‌گیرد و در خود ذخیره و تحلیل می‌کند. اگر کسی ناهنجاری نشان دهد ، طبق الگویی که گفتیم می‌گوید دمای بدن بالا رفته و اکسیژن پایین آمده و …
یک کاربرد دیگر آن سازمانی است، یعنی این دستگاه می‌تواند به عنوان دستگاه حضور و غیاب اداره شماست و در درون خود وای فای و بلوتوث هم دارد و به شبکه اداره شما وصل می شود و کارمندان اداره می‌توانند از آن استفاده کنند. این دستگاه برای هر کارمند یک پروفایل جداگانه تشکیل می‌دهد و اطلاعات کارمندان را ثبت می کند. مواقعی که از آن استفاده نمی شود داده‌های کارمندان را تحلیل می کند و اگر کسی ناهنجاری نشان دهد روی شبکه‌ای که با وای فای وصل شده نمودار وضعیت هر کارمند را گزارش می‌دهد.
*۶ ما تلاش دهه هفتادی‌ها برای ساخت دستگاه
طراحی و ساخت این دستگاه بیش از 6 ماه زمان برده است و از ابتدای شیوع کرونا یعنی فروردین 99 این کار را شروع کردیم. و شاید برایتان جالب بشد مه همه اعضای تیم دهه هفتادی هستند.
یک کاربرد دیگر این دستگاه استفاده عمومی از آن است و بلوتوث دستگاه به موبایل فرد وصل می شود و داده‌های افراد در جاهای مختلف مانند ایستگاه مترو ورودی شهرها سنجیده می‌شود یعنی افراد انگشت خود را می‌گذارند روی دستگاه و داده ها به موبایل خود فرد یا سرور خاصی در وزارت بهداشت منتقل می شود. پس می‌توان به طور آنلاین، دمای بدن و احتمال آلودگی مردم به ویروس را بسنجید و این برای اپیدمیولوژیست‌ها یک کاربرد فوق‌العاده است.»
*کم هزینه و سریع
شاید به صرفه بودن و قیمت مناسب این دستکاه را بتوان نقطه عطفی در محصولات تولید داخل دانست به طوری که آقای باختر در این باره می‌گوید: «دماسنج های غیر تماسی دو تا سه میلیون تومان هزینه دارند اما ما یک دستگاه را با هزینه کمتر قرار است به بازار ارائه دهیم که دما، ضربان و اکسیژن خون فرد را با هم می سنجد، این دستگاه نمونه خارجی ندارد و اختراع آن نیز به نام خود ما ثبت شده است.
برای کار با این دستگاه یک اپلیکیشن روی گوشی افراد نصب می‌شود، داده‌های افراد را در حافظه گوشی ذخیره می‌کند و پس از تحلیل داده‌ها اگر کسی ناهنجاری نشان دهد اطلاع می دهد. این داده ها روی سروری که در دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج) مستقر می شود ثبت شده و پزشکان این داده ها را بررسی و رصد می کنند و اگر فردی مشکلی داشته باشد پزشکان به فرد اطلاع می دهند. همچنین افراد می‌توانند با تماس با پزشک مشاوره دریافت کنند.
*ایده ساخت دستگاه از کجا آمد؟
اوایل شیوع کرونا افراد زیادی به بیمارستان مراجعه می‌کردند و دائما تست پی سی آر می خواستند ما باید یک روشی برای غربال اولیه آن ها پیدا می کردیم. من این ایده را مطرح کردم که به جای گذاشتن سه دستگاه بیمارستانی به طور مجزا و انجام کار توسط یک اپراتور، هر سه کار را در یک دستگاه کوچک ترکیب کنم که هر کسی بتواند با یکبار انگشت گذاشتن سه داده (دمای بدن، ضربان قلب و اکسیژن خون) برایش تحلیل شود و با دقت خیلی بالا احتمال آلودگی فرد مشخص شود.
*تست ۵۰۰ نفری
این دستگاه را روی ۵۰۰ نفر تست و کارآزمایی بالینی دقیق انجام دادیم و می دانیم که دستگاهمان درست کار می کند ولی باید فعلا در پروژه‌های تحقیقاتی خود را معرفی می کنیم تا مجوزها از سازمان غذا و دارو گرفته شود. محصول دانش بنیان حاصل کار چند تخصص است در این تیم رشته هایی چون مهندسی کامپیوتر، مهندسی برق، پزشکی ، کارآفرینی و طراحی صنعتی فعالیت داشته اند.»
*عدم حمایت وزارت بهداشت
محمد صالح عرفاتی متولد ۷۹ دانشگاه تهران رشته مهندسی کامپیوتر؛ یکی دیگر از اعضای جوان این تیم تحقیقاتی است وی در خصوص نحوه آشنایی با این تیم توضیح می‌دهد: «این تیم و آقای باختر را یکی از دوستانم معرفی کردند و تقریبا نزدیک به یک سال است با این تیم کار می‌کنم. من نقش برنامه نویس را داشته ام ( از فروردین و اواسط تیرماه مهدی مهاجری با تیم کار می کرد) شروع کارم از تیرماه 99 بود. ابتدای کار تلاش می کردیم سریع به وبلاین‌ها برسیم و کمکی کنیم و این باعث سختی کار بود.
دانشگاه غالبا حمایت کننده بوده و وزارت بهداشت مانع ایجاد کرده است. بزرگترین مافیای هر کشور غذا و داروی آن کشور است و بازار مافیایی اجاز نمی‌دهد محصول ما از آزمایشگاه بیرون برود و رنگ بازار را به خود ببیند. این محصول یک پروژه تحقیقاتی است و مادامی که مجوزها صادر نشود عملکرد دستگاهمان را به طور کامل تأیید نمی‌کنیم. از مردم دعوت می‌کنیم که در این پروژه تحقیقاتی مشارکت و به ازای مشارکتشان ، انتهای پروژه محصول نهایی را با ۵۰ درصد تخفیف دریافت کنند. سایتی داریم که مردم می توانند به آن مراجعه کنند که محصول را از ما پیش خرید کنند.»
*ما را حمایت کنید
برای فروش محصول هم ایده جالبی دارند و معتقدند که همه افراد جامعه و سازمان‌ها باید در حمایت از تولید داخل سهیم باشند و هر طرح تولید داخل نباید صرفا به صورت انحصاری دست یک سازمان باشد؛ در این خصوص می‌گوید: «در اقتصاد بحثی به نام “سرمایه گذاری جمعی” داریم شما محصول را به جامعه ارائه می کنی و برنامه ما این است که این محصول که در حال تحقیق و توسعه آن هستیم از ما پیش خرید شود، تخمین می زنیم پروژه یک ماه دیگر آماده تحویل باشد و تست های کارآزمایی بالینی‌اش تمام شده باشد، در واقع با پولی که از پیش خرید محصول جمع شده خط تولید انبوه راه می اندازیم و محصول را به مشتری ها تحویل می‌دهیم. سپاه پاسداران انقلاب اسلامی روی طرح سرمایه گذاری خوبی داشته و آن ها از ما حمایت مالی می‌کنند و دانشگاه آزمایشگاه را در اختیار ما قرار داده است.»
*سه ماه است کار را شروع کرده‌ام
الهام علیرضایی ورودی مهر ۹۶ علوم پزشکی قم، نیز در خصوص همکاری با این تیم می‌گوید: «به طور جدی کارم را حدود سه ماه است شروع کرده ام و دیرتر از بقیه وارد گروه شدم. چند جلسه به آزمایشگاه آمدیم و در مورد نرم افزار و سخت افزار محصولاتشان با من صحبت کردند و با توجه به مطالعاتی که در حوزه کارآفرینی، کسب و کار و بازاریابی و تبلیغات داشتم به این تیم پیوستم. مدل کسب و کارها را نوشته‌ایم و الان روی برنامه بازار یابی کار می‌کنیم و چون تجربه کمی داریم نمونه‌های اولیه را آماده می‌کنیم که از افراد با تجربه تر و متخصصین کمک بگیریم برای سرمایه گذاری هایی که می خواهیم روی پروژه انجام دهیم.
بعد از اینکه سرمایه گذاری ها را جذب کردیم روی بحث بازاریابی و فروش کانال های توزیع کار می‌کنیم. تحقیقاتی هم روی بازار و رقبای خود داریم و بررسی می‌کنیم که با چه استراتژی می توانیم وارد “نیچ مارکتمان” شویم و بتوانیم پیشرفت کنیم و وارد بازارها شویم.
*می توانیم بازار خوبی کسب کنیم
با توجه به اینکه نسبت به محصولات مشابهی که در بازار است هزینه کمی داریم احتمال موفقیت ما زیاد است اما قابل پیش بینی نیست البته می توانیم بازار خوبی کسب کنیم و در محصولات و تکاملات بعدی محصولات تولیدیمان وارد بازارهای رقابتی هم شویم.
مزیت رقابتی ما این است که هزینه هایمان را خیلی کم کرده ایم چون محصولی که داریم صفحه نمایش نمی خواهد و هر کس می تواند با راحتی از آن استفاده کند. با توجه به تست هایی که انجام داده ایم این دستگاه دقت خوبی هم دارد. روش تشخیص قطعی کرونا روش پی سی آر است اما روش پی سی آر هم نسبتا گران است و اینکه اگر کسی شک به کرونا داشت و بخواهد تست پی سی آر انجام دهد، بیمارستان ها شلوغ می شود و کار مراکز درمانی ما سخت می شود.
در واقع این دستگاه این امکان را می دهد که افراد غربالگری اولیه را انجام دهند و بعد از اینکه علائم بروز کرد، برای قطعی شدن می توانند پی سی آر هم انجام دهند که اگر مثبت شد وارد روند درمانی شوند.
*دانش را باید در کشور خرج کرد
تعهدی که ما به کشورمان داشته ایم و مزایایی که از دانشگاه های دولتی و شرایطی که برای ادامه تحصیل، کشور برایمان فراهم کرده، ما را ترغیب کرده که باید دانشی که کسب می کنیم در این کشور خرج کنیم. اگر به فکر مهاجرت بودم ، به دنبال دانش کارآفرینی و بازاریابی و استارتاپ نمی‌رفتم زیرا کسی که به فکر رفتن است دنبال این است که رزومه‌ای برای خود بسازد و برود اما کسی که وارد کارهای کارآفرینی می شود و این جسارت را دارد که در وقت و عمر و سرمایه خود ریسک کند خیلی به رفتن فکر نمی کند.»
*ترکیب پزشکی و کارآفرینی
از علاقه‌اش و نحوه ورودش به حیطه کارآفرینی و بازاریابی که سوال می‌کنم توضیح می‌دهد« از طریق المپیاد کارآفرینی که در دانشگاه برگزار می شود با کارآفرینی آشنا شدم و از منابع المپیاد کارآفرینی، مطالعه در این حوزه را شروع کردم اما هیچوقت با تئوری و کتاب نمی توان کاری یاد گرفت و با عضویت در گروه های کارآفرینی سعی کردم دایره ارتباطم را گسترش دهم و با آقای باختر و افراد فعال این حوزه آشنا شدم.
*دانشگاه کارخانه آدم سازی است
دانشجوها باید آگاه شوند و فعالیت دانش بنیان و تولیدی انجام دهند و صرفا درس نخوانند و واحد پاس نکنند چون طبق گفته امام خمینی دانشگاه کارخانه آدم سازی است دانشجو وظیفه‌اش کارآفرینی و تولید محصول دانش بنیان است و نه درس خواندن صرف! ما به حمایت نیاز داریم، مشکلات اقتصادی با تلاش‌های یک نفر حل نمی‌شود و سرمایه گذاری جمعی جهش تولید را محقق می‌کند.»
انتهای پیام/
لینک خبر: https://eghtesadmand.ir/?p=28108
