گروه جامعه خبرگزاری فارس- مریم شریفی؛ «وقتی می‌فهمی، دیگر نمی‌توانی بی‌تفاوت باشی. وقتی می‌توانی گره‌گشایی کنی، دیگر نمی‌توانی چشم‌هایت را ببندی و دست روی دست بگذاری. اما یادت باشد با کار احساسی نمی‌توانی حریف مشکلات بزرگ شوی. مشکل را بشناس و با کار علمی و اصولی برای رفع اساسی آن تلاش کن.»
شاید بتوان خط فکری اهالی گروه جهادی شهید «حججی» را در این جملات خلاصه کرد؛ گروه جوانی که چند سالی است در شهرستان بشاگرد، کاری کرده‌اند کارستان. جهادگران تخصص‌گرایی که حالا یک پای مبارزه با بیکاری در منطقه به حساب می‌آیند و خانواده‌ها و به‌ویژه جوانان بشاگردی روی طرح‌های اشتغالزایی‌شان حساب ویژه باز کرده‌اند. چند سالی است اسم گروه جهادی شهید حججی در روستاهای بشاگرد با نام یک گیاه ریشه‌دار قدیمی در این منطقه گره خورده؛ «مورینگا» یا «معجزه قرن»! این جهادگران خوش‌فکر که با احیای کشت این گیاه بومی قدیمی، موفق به باز کردن قفل بیکاری برای خانواده‌های متعددی در این منطقه شده‌اند، حالا با ایده جذاب مزارع «فدک الزهرا (س)»، عزمشان را جزم کرده‌اند با مشارکت هموطنان نیکوکار، اشتغالزایی در این منطقه را هرچه بیشتر رونق ببخشند. اگر شما هم مشتاقید با چند و چون فعالیت‌های این جوانان جهادگر آشنا شوید و سهمی در این طرح پربرکت داشته‌باشید، با گفت‌وگوی ما با «سید محمدمهدی حسینی»، مسئول گروه جهادی شهید حججی همراه باشید.
«سید محمدمهدی حسینی»، مسئول گروه جهادی شهید حججی
از 18 ساله‌ها هم کارهای بزرگ برمی‌آید
برای شروع روایت داستان گروه جهادی شهید حججی باید به سال‌ها قبل برگردیم، به روزهایی که ایده‌های بزرگ باعث شد جمع هم‌کلاسی‌های دبیرستان از هم نپاشد و همگی دوباره زیر یک سقف جمع شوند. خاطرات آخرین سال دهه 70 برای «سید محمدمهدی حسینی» زنده می‌شود و می‌گوید: «سال 79 و بعد از پایان دبیرستان به‌اتفاق دوستان هم‌سن‌وسال، یک گروه فرهنگی تحت عنوان هیئت «محبین اهل بیت (ع)» تشکیل دادیم. با همان شور و شوق و بلندپروازی‌های شروع جوانی، دلمان می‌خواست یک کار فرهنگی در محله‌مان انجام دهیم و در فضای محل زندگی‌مان تاثیرگذار باشیم.
این روال ادامه داشت تا اینکه در سال 84 من با یک گروه به نام «موسسه جهادی» آشنا شدم و توفیق پیدا کردم همراه آنها در قالب اردوی جهادی به شهرستان بشاگرد بروم. آشنایی با این گروه باعث شد مبانی فکری‌ام دستخوش تغییر شود. ایده‌هایی برای کار جهادی و تربیت نیرو در ذهن داشتم اما دیدم این گروه با توجه به اینکه از سال‌ها قبل با مرحوم حاج «عبدالله والی» و دیگر بزرگان عرصه فعالیت‌های جهادی آشنا شده‌بودند، بسیار پخته‌تر و قوی‌تر از آنچه من دنبالش بودم، کار را دنبال می‌کنند. بنابراین عضو آن گروه شدم. همراهشان به اردوهای جهادی می‌رفتم و بعد، داده‌ها و تجربیات آنها را به گروه خودمان تزریق می‌کردم.»
فعالیت اهالی هیئت و خیریه محبین اهل بیت(ع) در توزیع ارزاق برای خانواده های کم بضاعت
هیئتی‌ها! باید لباس جهاد به تن کنیم
«چند وقتی که گذشت، آرام‌آرام اعضای آن گروه از تهران به قم رفتند و فعالیت‌هایشان را در آنجا سازماندهی کردند. سبک کارشان هم از کارهای عمرانی بیشتر به سمت ایجاد پایگاه‌های فرهنگی سوق پیدا کرد. در این میان، با یکی از این دوستان که در قم طلبه شده‌بود، ارتباطم را حفظ کرده‌بودم. ایشان که خبر داشت ما ذیل هیئت محبین اهل بیت (ع)، یک خیریه به نام خیریه شهید «کاظمی» تأسیس کرده‌ایم، صندوق قرض‌الحسنه تشکیل داده‌ایم، تعدادی از خانواده‌های کم‌برخوردار حاشیه تهران را تحت‌پوشش داریم، در حد توان به خانواده‌های شهدای مدافع حرم تیپ فاطمیون خدمت‌رسانی می‌کنیم و…، به من گفت: «چرا به بشاگرد نمی‌روید و همین فعالیت‌ها را آنجا هم انجام نمی‌دهید؟» انگار حرف دل مرا شنیده بود. گفتم: یکی از آرزوها و دغدغه‌های من، خدمت به مردم بشاگرد است. اما چه کنم که فعالیت‌های گروه مرجع‌مان دیگر برقرار نیست…»
پیشنهاد ساده آن دوست اما کار خودش را کرده‌بود. جرقه‌ای در ذهن و دل جوان جهادگر داستان ما انداخته‌بود که ذره‌ذره جان می‌گرفت و نور و حرارت بیشتری ایجاد می‌کرد: «به فکرم رسید با همان تیم قبلی رایزنی کنم و با کمکشان وارد این عرصه شویم. با این دوستان تماس گرفتم و گفتم: اگر مثل گذشته نمی‌توانید برای کارهای عمرانی در بشاگرد وقت بگذارید، ما یک گروه تازه‌نفس و قوی داریم. می‌آییم ذیل گروه شما و کارهای میدانی را ما انجام می‌دهیم… این صحبت‌ها و تبادل نظرها مدتی ادامه داشت اما به هر دلیل، به نتیجه نرسید. اینطور بود که فقط یک راه برای ما باقی ماند و آن هم، تأسیس یک گروه جهادی جدید بود.»
دیدار با مردم روستای «زاچ و داربست» در شهرستان بشاگرد و بررسی مشکلاتشان
به یاد شهید حججی، با برنامه 15 ساله
«قبل از هر اقدامی، به بشاگرد رفتیم و ضمن بررسی ظرفیت‌های منطقه، جلساتی با کمیته امداد و آموزش‌وپرورش برگزار کردیم. یک اتاق فکر هم در تهران و قم تشکیل دادیم تا مدلی برای کار طراحی کنیم که به کمک آن بتوانیم کار ریشه‌ای برای رفع فقر در بشاگرد انجام دهیم. این موضوع به‌عنوان یک نیاز اساسی، محور کار ما قرار گرفت. به این نتیجه رسیدیم که یک سبک کار جدید و یک مدل جدید غیر از آنچه در گروه‌های جهادی موجود دیده می‌شود باید رقم بخورد تا بتوانیم مشکلات را عمیق‌تر بررسی و رفع کنیم.
همزمان با بازدیدهای میدانی، مراحل قانونی ثبت رسمی گروه جهادی هم انجام شد و مرحله انتخاب اسم برای گروه مصادف شد با شهادت شهید «محسن حججی». همین اتفاق باعث شد اسم مبارک این شهید عزیز را هم در میان گزینه‌های پیشنهادی‌مان قرار دهیم. اتفاقاً همین اسم هم مورد تأیید قرار گرفت و به‌این‌ترتیب، گروه جهادی شهید حججی در سال 96 متولد شد.»
هیئتی‌های محفل محبین اهل بیت (ع) حالا قرار بود لباس جهاد به تن کنند و در کنار فعالیت‌های مذهبی و خیریه همیشگی در تهران، در فعالیت‌های برون‌استانی‌شان به مردمان شریف شهرستان محروم بشاگرد خدمت‌رسانی کنند. اما برای این جمع جوان پرانگیزه، بشاگرد آغاز یک مسیر روشن بود: «بشاگرد را نقطه آغاز کار جهادی‌مان قرار دادیم. برنامه‌مان را 15 ساله دیدیم که در این مدت با یاری خدا ضمن رفع برخی مشکلات در این منطقه تعیین‌شده، بتوانیم مدل کار جهادی موردنظرمان را هم به‌صورت میدانی جا بیندازیم و کم‌کم آن را به مناطق دیگر گسترش دهیم.»
«مقام اول بیکاری کشور»، دلیل قابل‌قبولی نیست؟!
شاید برای شما هم این سئوال پیش آمده باشد که چرا بسیاری از گروه‌های جهادی، بشاگرد را مقصد اردوهایشان قرار می‌دهند؟ این سئوال درباره گروه جهادی شهید حججی، به‌صورت جدی‌تر مطرح می‌شود چراکه این شهرستان به‌عنوان پایگاه اصلی طرح جهادی بلندمدت موردنظر این گروه تعیین شده‌است. درباره چرایی انتخاب بشاگرد می‌پرسم و مسئول 39 ساله این گروه در پاسخ می‌گوید: «در درجه اول، این منطقه‌ای بود که من و تعدادی از دوستان از چند سال قبل به آن رفت‌وآمد داشتیم، با شرایط و نیازهایش آشنا بودیم و تعلق خاطری هم نسبت به مردمانش پیدا کرده‌بودیم. اما فراتر از این ماجرا، ظرفیت و البته نیاز این شهرستان برای اجرای طرح‌های جهادی بود. آمارهای سال 95 می‌گوید بشاگرد با 53 درصد بیکاری، از این حیث در کشور مقام اول را دارد. از آن طرف، با توجه به اقلیم خاص کوهستانی و وجود مناطق صعب‌العبور در بشاگرد، شاید هرکسی حاضر نشود برای انجام کارهای مبنایی و اصولی قدم به این منطقه بگذارد.
مجموع این شرایط باعث شد تصمیم بگیریم فعالیت‌های جهادی‌مان را از بشاگرد شروع کنیم که با اقلیم، مردمان، فرهنگ و نیازهای فراوان آن آشنا بودیم و از آن طرف، مردم و مسئولان آن منطقه هم کم‌وبیش ما را می‌شناختند و پیش‌زمینه ذهنی از فعالیت‌هایمان داشتند. اینها امتیازاتی بود که به‌اندازه چند سال ما را در خدمت‌رسانی به مردم این منطقه جلو می‌انداخت. به همین دلیل سرعت کار ما به لطف خدا بالا رفت، به شکلی که در حال حاضر در چهارمین سال فعالیت گروه جهادی شهید حججی، علاوه‌بر شهرستان بشاگرد و بخش‌های دیگر استان هرمزگان مانند «سیریک»، «جاسک» و «هِندِرک»، اخیراً در برخی شهرستان‌های استان کرمان مانند «بم» و «ریگان» هم کار را شروع کرده‌ایم و مشغول خدمات‌رسانی هستیم.»
اردوی مطالعاتی دانش آموزان دختر بشاگرد- نوروز96
حلقه‌های مفقوده را پیدا کن
«در طراحی مدل فعالیتمان در بشاگرد، در بررسی‌هایمان به این نتیجه رسیدیم که چند حلقه مفقوده در خدمات‌رسانی جهادی وجود دارد. یکی از مهم‌ترین این موارد، این است که ما اغلب بدون اینکه مشکل را شناسایی کنیم، وارد می‌شویم و به شکل احساسی سعی می‌کنیم کاری انجام دهیم؛ فعالیتی که معلوم نیست سرنوشتش چه می‌شود و به چه نتیجه‌ای می‌رسد. با همین نگاه آسیب‌شناسانه، ما کارمان را با مطالعه شروع کردیم و بررسی کردیم منطقه بشاگرد به‌عنوان یک نمونه از مناطق کم‌برخوردار کشور، چه مشکلاتی دارد. دیدیم اولین مشکل این است که این منطقه به لحاظ آموزش (آموزش به معنای عام) به سطح قابل‌قبولی نرسیده.
اردوی مطالعاتی دانش آموزان پسر بشاگرد با حضور برادر حاج «عبدالله والی»- نوروز 96
دیدیم دانش‌آموزان بشاگردی نمی‌توانند به دانشگاه راه پیدا کنند، تحصیلات عالیه داشته باشند، سطح سواد را بالا ببرند و بعد به‌عنوان متخصصان رشته‌های مختلف به زادگاه خود برگردند و خدمت کنند و تبدیل به الگوهای پیشرفت برای همشهریان خود شوند. البته این یک مشکل همیشگی است و دانش‌آموزان مناطق کم‌برخوردار همیشه سهم کمی در میان قبول‌شدگان دانشگاه‌ها دارند.
اردوی توانمندسازی دبیران بشاگرد در تهران
بنابراین یکی از پایه‌های کارمان در بشاگرد را بهبود وضعیت آموزش قرار دادیم. با رایزنی‌هایی که با آموزش‌وپرورش داشتیم، چند مدرسه را به‌عنوان نمونه انتخاب کردیم و همکاری‌مان شروع شد. برنامه آموزشی به آنها می‌دادیم، دبیر برایشان اعزام می‌کردیم، برنامه‌هایی برای توانمندسازی معلمان منطقه اجرا می‌کردیم و با ارائه کمک‌های سخت‌افزاری و نرم‌افزاری، سعی می‌کردیم از این دانش‌آموزان حمایت کنیم تا امکان رقابت با دانش‌آموزان مناطق دیگر را پیدا کنند. الحمدلله در این 3، 4 سال به نتایج قابل‌قبولی رسیده‌ایم و آمار خوبی از قبولی دانش‌آموزان بشاگردی در دانشگاه‌های سراسری و حتی دانشگاه‌های برتر مثل شهید بهشتی، علامه طباطبایی و شهید رجایی تهران، فردوسی مشهد و… داشته‌ایم. روند حمایت از دانش‌آموزان و معلمان بشاگردی و توانمندسازی آنها همچنان برقرار است برنامه‌ها و اردوهای مختلفی در این زمینه اجرا می‌شود.»
نمونه هایی از فعالیت های اشتغالزایی گروه جهادی شهید حججی در بشاگرد/ حمایت از مردم منطقه در پرورش بوقلمون، پرورش مرغ و پرورش دام
گاهی به پشت سر نگاه کن
اما از هرچه بگذریم، سخن اشتغالزایی خوش‌تر است. عرصه‌ای که اهالی گروه جهادی شهید حججی با مطالعه و تحقیق و با دست پر به آن وارد شدند چون معتقدند اشتغال پایدار، اصلی‌ترین راهکار برای کاهش و رفع فقر است. سید محمدمهدی حسینی که طی سال‌ها فعالیت جهادی، تبعات تلخ بیکاری در مناطق کم‌برخوردار را از نزدیک لمس کرده، می‌گوید: «بحث اشتغال و مشکل بیکاری، مشکل بزرگ کل کشور است اما مناطق کم‌برخوردار به دلیل نداشتن زیرساخت‌های لازم، به شکلی مضاعف با این مشکل دست‌به‌گریبانند. در این مناطق، مشکل بیکاری به مشکلات دیگری مثل مهاجرت منجر می‌شود که خودش می‌تواند منشأ ناهنجاری‌های جدیدی باشد. بنابراین ما در زمینه اشتغالزایی در بشاگرد وارد شدیم و ابتدا بنا را بر احیای شغل‌های آبا و اجدادی اهالی منطقه گذاشتیم؛ ازجمله کاشت خرما و سیر، صنایع دستی و پرورش دام و طیور. خوب است بدانید سیرهای بشاگرد بسیار معروف است. به‌این‌ترتیب، در زمینه پرورش مرغ، بوقلمون و دام، از خانواده‌های بشاگردی حمایت کردیم و بخشی از اهالی این منطقه از همین طریق به درآمدزایی رسیدند.
حضور کارآفرینان بشاگرد در تهران برای شرکت در جلسات آموزشی و توانمندسازی
اما توجه داشته‌باشید در همین زمینه هم، کار را با آموزش جلو بردیم. کلاس‌هایی برای این عزیزان برگزار کردیم تا به صورت علمی آموزش ببینند که چطور می‌توان کار اقتصادی انجام داد، بازاریابی کرد و… حتی وقتی یک سلسله جلسات برای صادرات در تهران برگزار می‌شد، تعدادی از معلمان و کارآفرینان – افرادی که رصد کرده‌بودیم و به این نتیجه رسیده‌بودیم که می‌توانند لیدرهای اقتصادی آینده بشاگرد باشند – را در این دوره‌ها ثبت‌نام کردیم. هدفمان این بود که این افراد با شرکت در این دوره‌های آموزشی مستمر و جلسات مختلف، آرام‌آرام رشد کنند و خودشان بتوانند یک نسل فعالان اقتصادی آگاه را در این منطقه پرورش دهند.»
گیاه «مورینگا» یا «گازرخ»
از «گازِرِخ» تا «مورینگا»
«خوب است بدانید ما یک تیم بزرگ از دبیران جهادی از میان نخبه‌های دانشگاه و حوزه را هم در تهران تشکیل داده‌ایم که به بشاگرد می‌روند و خدمات آموزشی ارائه می‌دهند. هرچند وقت یک‌بار با این جمع نخبگانی و در قالب تیم‌های تخصصی در حوزه اشتغال، بهداشت و درمان، آبخیزداری جلسه داریم و از نظرات و ایده‌هایشان بهره‌مند می‌شویم. علاوه‌براین، در اجرای طرح‌های اشتغالزایی‌مان؛ ارتباط مستمری هم با اساتید برجسته دانشگاه داشته و داریم و از این بزرگواران مشاوره می‌گیریم ازجمله آقای دکتر «عبادی»، از اساتید طراز اول دانشگاه تربیت مدرس در رشته گیاهان دارویی، آقای دکتر «صدرعاملی»، متخصص در زمینه انرژی و آقای دکتر «حجت میان‌آبادی»، متخصص دیپلماسی آب.
دانه یا بذر گیاه مورینگا
در اثنای همین نشست و برخاست‌ها با این دوستان، ما در تحقیق و بررسی‌هایمان در شهرستان بشاگرد با یک گیاه خاص برخورد کردیم. گیاهی با نام علمی «مورینگا» که در زبان محلی به آن «گازِرِخ» یا «گز روغنی» می‌گفتند. این گیاه فقط در 4 نقطه از جهان وجود دارد که ایران، یکی از آنهاست. درواقع یک گونه از گیاه مورینگا در استان سیستان‌وبلوچستان و استان هرمزگان وجود دارد که اهالی این مناطق به اشکال مختلف از آن استفاده می‌کردند. مورینگا دانه‌ای شبیه پسته دارد که گذشتگان این منطقه آن را در آب می‌جوشاندند، مثل تخمه بو می‌دادند و بعد مثل آجیل استفاده می‌کردند. علاوه‌براین، روغن آن را می‌گرفتند و استفاده می‌کردند. درمجموع مورینگا، یک دانه روغنی ارزشمند محسوب می‌شود و ارزش غذایی بالایی دارد.»
آقای جهادگر مکثی می‌کند و با توضیحات بعدی‌اش اثبات می‌کند گیاه موردنظرش هم برای طرفداران طب سنتی جذابیت خواهد داشت هم برای هواداران طب مدرن: «کافی است یک جست‌وجوی ساده درباره گیاه مورینگا در اینترنت انجام دهید تا ببینید این گیاه چه ارزش بالایی دارد و در دنیا چه محصولات متنوعی از آن تولید می‌شود. روغن مورینگا در دنیا به «روغن طلا» معروف است و خود این گیاه هم به «گیاه معجزه» یا «معجزه قرن» مشهور شده‌است. حتی عسلی که از گل مورینگا به دست می‌آید هم از ارزش غذایی بالایی برخوردار است و حسابی قیمتی است. البته خوب است بدانید ما ردپای این گیاه را طب سنتی هم پیدا کرده‌ایم و دیدیم حتی ریشه روایی دارد. از این گیاه در ادبیات روایی و طب سنتی ما به نام «شجره البان» یاد شده‌است. در کتاب‌هایی مانند «الحاوی» و کتاب شریف «کافی» درباره شجره البان مطالبی آمده و معصوم (ع)، روغن این گیاه را به‌عنوان برترین روغن‌ها معرفی کرده‌است.»
یکی از مزارع مورینگا در شهرستان بشاگرد
کار بدون تحقیق ممنوع! حتی برای کاشت «گیاه معجزه»
«این ظرفیت و سرمایه ارزشمندی بود که از سال‌ها و بلکه قرن‌ها قبل در کشور ما وجود داشت اما متاسفانه به آن بها داده نشده‌بود. البته اصلاً ادعا نداریم که در این سال‌ها ما اولین کاشف گیاه مورینگا در کشور هستیم. افرادی بوده‌اند که آمده‌اند روی پرورش این گیاه کار کرده‌اند و برای نفع و امرار معاش شخصی از آن استفاده کرده‌اند. اما گروه ما از وقتی با گیاه مورینگا آشنا شد، از آن برای نفع مردم بشاگرد و سایر مناطق استان هرمزگان استفاده کرد. همین حالا که با شما صحبت می‌کنم، بیش از 30 مزرعه مورینگا در بشاگرد و سیریک و نقاط دیگر تحت حمایت گروه جهادی شهید حججی برپا شده و این موفقیت در کمتر از 3 سال با کمک خود مردم به دست آمده‌است.»
گلِ گیاه مورینگا که از شهد آن یک نوع عسل خاص تهیه می شود
ماجرای این گیاه خاص، آنقدر جذاب است که سراپا گوش شده‌ایم؛ گیاهی که تمام اجزایش از بذر و ریشه گرفته تا ساقه و برگ و گل و روغن آن قابل استفاده است و به همین دلیل به معجره قرن معروف شده. تاثیرات عجیب این گیاه بر حفظ سلامتی انسان با کاهش قند خون، کلسترول و فشار خون و درمان انواع بیماری‌ها ازجمله چاقی، دیابت، آسم، کم‌خونی، افسردگی، اضطراب و… باعث شده گروه‌های فراوانی در سراسر دنیا به پرورش این گیاه برای تولید محصولات دارویی و حتی آرایشی و بهداشتی روی بیاورند. برای گروه جهادی شهید حججی اما در کنار تمام این دلایل علمی، یک دلیل اساسی دیگر هم برای تمرکز روی کشت و پرورش مورینگا وجود داشت و آن، دغدغه اشتغالزایی برای اهالی بشاگرد بود. اما حتی این دغدغه مهم هم باعث نشد هیجانی و احساسی در این مسیر قدم بگذارند: «یک سال و نیم را به کارهای تحقیقاتی اختصاص دادیم. به دفعات به بشاگرد رفتیم و به‌صورت میدانی درباره کشت مورینگا تحقیق کردیم. کتاب‌ها و مقالات موجود در این زمینه را مطالعه کردیم و موضوع را با همفکری اساتید بررسی کردیم. جالب است بدانید حتی در این زمینه، کتابی با عنوان «گازرخ» نوشتیم.
تمام این تحقیقات و حساسیت‌ها به این دلیل بود که نمی‌خواستیم به‌اصطلاح بی‌گدار به آب بزنیم. یک نگرانی مهم درباره شروع کشت مورینگا وجود داشت؛ اینکه نکند یک گیاه مهاجم باشد و مثل برخی موارد در سال‌های گذشته، مدتی بعد معلوم شود به ضرر اکوسیستم منطقه و کشاورزان است. بنابراین کار را با مشاوره اساتید پیش بردیم و حتی سال گذشته به همین منظور با آقای «خاوازی»، وزیر جهاد کشاورزی هم دیدار کردیم.»
برداشت برگ گیاه مورینگا
فقط 200 روز صبر کن؛ مورینگا برایت منبع درآمد می‌شود
حالا مشتاقم از نحوه کشت مورینگا بدانم، از اینکه کشاورز زحمتکش بشاگردی بعد از چه مدتی می‌تواند نتیجه زحماتش را ببیند. مسئول گروه جهادی شهید حججی پاسخ امیدوارکننده و جذابی دارد که لبخند، چاشنی کلامش می‌شود: «بعد از پایان مرحله تحقیقات، کار عملیاتی را با آموزش اهالی بشاگرد شروع کردیم و به لطف خدا و با همت خود آنها فقط در مدت یک سال و نیم توانستیم به نتایج خوبی برسیم. ابتدا باید بگویم مورینگا گونه‌های مختلفی دارد. گونه مورداستفاده ما در مرحله اول، گونه «برگی» است. برای اینکه از گونه «بذری» آن استفاده کنیم که هم بتوانیم از آن بذر بگیریم برای کاشت بعدی و هم از آن روغن‌گیری کنیم، زمان بیشتری لازم است چون حداقل 2 سال زمان می‌برد تا یک گیاه بذر خوب بدهد. به همین دلیل در این مرحله ناچاریم از کشورهای همسایه که سابقه فعالیتشان در این زمینه خیلی بیشتر است، بذر وارد کنیم. به‌طور مثال هند، بیش از 80 درصد نیاز دنیا به مورینگا را تأمین می‌کند و در زمینه‌های علمی، اجرایی و تعداد مزارع، بسیار پیشرفته است. پاکستان هم در این زمینه بسیار خوب کار کرده‌است.
اولین جوانه های بذر مورینگا
پس در مرحله اول، کار ما روی گونه برگی است چون زودبازده است. اینطور بگویم که از وقتی بذر را می‌کاریم، 100 روز زمان می‌برد تا برگ بدهد. البته بهتر است برگ حاصل از 100 روز اول را برداشت نکنیم و تا پایان 100 روز دوم صبر کنیم تا گیاه تا حدی جان گرفته باشد. بنابراین بعد از فقط 200 روز از کاشت بذر مورینگا، کشاورز می‌تواند برگ‌هایش را برداشت کند و بفروشد. یکی از دلایل استقبال گسترده مردم بشاگرد از کاشت مورینگا هم همین نکته است. با توجه به اینکه مورینگا یک گیاه گرماخواه به حساب می‌آید، به اعتقاد ما هم کشت آن بهترین گزینه برای مناطق کم‌برخوردار جنوب کشور است.
برگ گیاه مورینگا که بعد از خشک و بسته بندی شدن، راهی عطاری ها شده یا به خارج از کشور صادر می شود
مردم این مناطق آنقدر از طرح‌هایی که نتیجه نداده، خسته و دلزده هستند که وقتی می‌بینند بعد از 100 تا 200 روز می‌توانند نتیجه زحماتشان برای کاشت مورینگا را ببینند و از محل فروش برگ‌هایش به درآمد برسند و امرار معاش کنند، انگیزه پیدا می‌کنند که سریع‌تر سراغ کاشت این گیاه بیایند. ما هم در خرید برگ خشک مورینگا، از کشاورزان بشاگرد حمایت می‌کنیم. جالب است بدانید بعد از بسته‌بندی، علاوه‌بر ارسال این برگ‌ها به عطاری‌ها، بخشی از آنها را هم به خارج از کشور صادر می‌کنیم.»
یکی از مزارع مورینگا در بشاگرد
این 40 مزرعه «امید»، تازه شروع کار است
«با توجه به موقعیت کوهستانی شهرستان بشاگرد، قطعات زمین‌های کشاورزی در آن چندان بزرگ نیست. بنابراین مزارع مورینگا هم کوچک و از نیم هکتار تا 8 هکتار هستند. بعد از یک سال و نیم فعالیت گروه جهادی شهید حججی، در حال حاضر بین 30 تا 40 مزرعه مورینگا در این منطقه وجود دارد که هرکدام متعلق به یک خانواده است. بنابراین حدود 40 خانوار در بشاگرد به‌صورت مستقیم و دائمی دارند روی مزرعه مورینگای خودشان کار می‌کنند و از آن درآمد کسب می‌کنند. اما وقتی به فصل برداشت محصول می‌رسیم، حتماً به کارگرانی نیاز است که کار برداشت برگ‌ها، شستن و خشک کردن آنها را انجام دهند. با توجه به اینکه برای هر نوبت برداشت از هر هکتار زمین زیر کشت مورینگا به یک کارگر نیاز است، می‌توانیم بگوییم برای تعداد قابل‌قبولی از افراد فاقد زمین هم به‌صورت فصلی ایجاد اشتغال شده‌است.»
به برق چشم‌های جهادگران و اهالی بشاگرد که نگاه کنی، مطمئن می‌شوی هیچ‌کدام شک ندارند این تازه شروع یک مسیر روشن است و نتایج درخشانی در انتظار همه آنهاست: «الحمدلله در بشاگرد کار رو به رشد است. علاوه‌براین، در استان کرمان هم از چند ماه قبل در 3، 4 منطقه ازجمله بم و ریگان، کشاورزان با آموزش و حمایت ما شروع به کاشت مورینگا کرده‌اند و ان‌شاءالله به‌زودی برداشت محصول از این زمین‌ها را هم جشن می‌گیریم.»
افتتاح یکی از مزارع «فدک الزهرا(س)»
زمین و همت از شما، نهال مورینگا و حمایت از خیّران
حالا این روزها، مورینگا به اسم رمز «امید» در بشاگرد و دیگر مناطق استان هرمزگان و حتی استان کرمان تبدیل شده. همان مردمی که از بیکاری خسته و ناامید شده‌بودند و چشم‌شان به یارانه آخر ماه بود، حالا شوق کار و تولید پیدا کرده‌اند و چشیدن ثمره تلاش‌هایشان در کوتاه‌مدت، هر روز انگیزه‌هایشان را برای تلاش قوی‌تر می‌کند. در این میان اما جهادی‌های گروه شهید حججی حواسشان بود که باز هم هستند خانواده‌هایی که از اندک سرمایه برای شروع کار هم بی‌نصیب‌اند. اینطور بود که خیّران دریادل را به یاری طلبیدند. سید محمدمهدی حسینی از ایده زیبایی که برای این منظور ارائه کرده‌اند، اینطور می‌گوید: «در کنار خانواده‌هایی که با آموزش و حمایت ما اقدام به کاشت مورینگا در زمین‌های خود کرده‌اند، با خانواده‌هایی مواجه شدیم که جز زمین، چیزی برای شروع کار نداشتند. اینطور بود که به این فکر افتادیم از کمک خیّران برای حمایت از این خانواده‌ها استفاده کنیم. به‌این‌ترتیب، طرح مزارع «فدک الزهرا (س)» متولد شد.
*موشن گرافیک با موضوع معرفی گیان مورینگا(معجزه قرن) و طرح «فدک الزهرا(س)»
از روز شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) در سال 99 در اطلاع‌رسانی‌هایمان، از مردم نیکوکار و خیّران دعوت کردیم با اهدای 50 هزار تومان، در کاشت یک نهال مورینگا در بشاگرد سهیم شوند. این هزینه، صفر تا صد هزینه کاشت یک نهال است؛ از هزینه‌های لوله‌کشی و کوددهی زمین تا اجر کارگر و… هر وقت این 50 هزار تومان‌ها جمع شود و به یک عدد قابل قبولی برسد، سراغ یکی از این خانواده‌ها می‌رویم و زمینش را برای کاشت مورینگا آماده می‌کنیم. آنچه به این طرح برکت می‌دهد، این نیت است که زمین‌هایی که با این کمک‌های خیّران آباد می‌شوند و زیر کشت مورینگا می‌روند، به نام «مزرعه فدک الزهرا (س)» نامگذاری می‌شوند.»
شما هم می‌توانید در گسترش مزارع «فدک الزهرا (س)» سهیم باشید
از استقبال مردم و خیّران از طرح مزارع فدک الزهرا (س) که می‌پرسم، باز هم لبخند بر کلمات آقای جهادگر پیشی می‌گیرد: «استقبال بسیار خوب بوده. طرح از فاطمیه سال گذشته شروع شد و در ایام ولادت حضرت فاطمه زهرا (س) و ولادت امیرالمؤمنین (س) اوج گرفت و همچنان ادامه دارد. طرح مزارع فدک الزهرا (س) با تحسین و حمایت مردم و خیّران همراه بوده و ما هم پیشنهاد کردیم اگر کسی دوست داشته‌باشد، می‌توانیم اسم خودش را به شکل یک آویز زیبا به نهال اهدایی‌اش الصاق کنیم. به لطف خدا و با کمک‌های خیّران در همین مدت کوتاه، 6 قطعه زمین فدک الزهرا (س) در روستای «پاهتِک» شهرستان بشاگرد زیر کشت مورینگا رفته و امید در دل صاحبان‌شان زنده شده‌است. ان‌شاءالله تا یکی دو ماه آینده، یک زمین هم در منطقه «سیریک» آماده کشت مورینگا می‌شود.
علاقه‌مندان به مشارکت در گسترش مزارع فدک الزهرا (س) می‌توانند کمک‌های ارزشمند خود را به شماره کارت 6273811135935242 به نام گروه جهادی شهید حججی نزد بانک انصار یا شماره کارت 6219861027605087 به نام سید محمدمهدی حسینی واریز کنند.»
نگذاریم پرورش مورینگا هم به بلای خام‌فروشی دچار شود
احتمالاً این روزها تبلیغات مورینگا در قالب محصولات آرایشی بهداشتی را در تلویزیون دیده‌اید. آیا ارتباطی میان گروه جهادی شهید حججی با این تبلیغات وجود دارد؟ می‌پرسم و مسئول گروه در جواب می‌گوید: «نه، اصلاً. بعد از فعالیت‌های ما در معرفی مورینگا و ایجاد مزارع متعدد، برخی شرکت‌های دارویی وارد منطقه شدند و با امکانات خوبی که داشتند، مشتری محصول مزارع مورینگای اهالی بشاگرد شدند و به سرعت در زمینه تولید محصولات آرایشی و بهداشتی از مورینگا شروع به فعالیت کردند. این موضوع از نظر ما نه‌تنها هیچ اشکالی ندارد، بلکه از آن استقبال می‌کنیم. این اتفاقات در نهایت به نفع مردم است چون کشاورز می‌خواهد محصولش را بفروشد و این چرخه در جریان باشد. البته ما معتقدیم مسئولان باید بیایند کمک کنند، خیرین هم پای کار بیایند که صنایع تبدیلی در خود این مناطق و برای خود این مردم ایجاد شود تا همین مردم از ارزش افزوده این گیاه بهره‌مند شوند. اینطور نباشد که اینها فقط خام‌فروش باشند و دیگرانی که امکانات دارند، بیایند از مزایای فراوان این ظرفیت استفاده کنند.»
*معرفی گیاه مورینگا و فعالیت های گروه جهادی شهید حججی برای ترویج کاشت این گیاه در شهرستان بشاگرد و دعوت از علاقه مندان برای همکاری
حرف‌های پایانی سید محمدمهدی حسینی با آرزوهایی کاملاً قابل‌دسترس برای مردم شریف بشاگرد همراه می‌شود: «حالا که مردم منطقه توانمند شده‌اند که مورینگا را کشت کنند و برگش را برداشت کنند، خب بیاییم کمک کنیم خودشان هم صنایع تبدیلی‌اش را ایجاد کنند تا بتوانند برای مثال، روغن مورینگا را هم استخراج کنند، چای کیسه‌ای مورینگا را هم درست کنند، محصولات دارویی، غذایی و آرایشی و بهداشتی‌اش را هم تولید کنند. اگر این اتفاق بیفتد، این ثروت که متعلق به مردم است، در خود منطقه توزیع می‌شود و می‌تواند مشکلات معیشتی را در این منطقه ریشه‌کن کند. چون در بشاگرد با این اقلیم و مشکلات راه‌های صعب‌العبور که هزینه هر کاری را چند برابر می‌کند، کشت مورینگا و تولید محصولات متنوع مشتق از آن، بهترین گزینه است که می‌توان به کمک آن کاری کرد که مردم منطقه بشاگرد خودکفا شوند و اصلاً نیازی به فعالیت کمیته امداد در این منطقه نباشد.
بد نیست بدانید متاسفانه در حال حاضر، بیش از 55 درصد از مردم بشاگرد تحت‌پوشش کمیته امداد هستند و این اتفاق خوبی نیست. کمیته امداد، یک نهاد خدمات‌رسان ارزشمند است اما برای ما اصل باید این باشد که به‌گونه‌ای از اقشار کم‌برخوردار حمایت کنیم که به توانمندی و خودکفایی برسند تا دیگر نه‌تنها نیازی به کمک این نهادها و یارانه و… نداشته باشند، بلکه آنها بتوانند نیازهای کشور را برطرف کنند. و طرح کاشت مورینگا در بشاگرد و مناطق مشابه، کاملاً این ظرفیت توانمندسازی را دارد.»
انتهای پیام/
لینک خبر: https://eghtesadmand.ir/?p=46967
