امام حسین (ع) مظهر جهاد تبیین و زنده‌کننده ارزش‌های اسلام پس از پیامبر (ص) بود

به گزارش خبرنگار قرآن و فعالیت‌های دینی خبرگزاری فارس امام حسین (ع) از جمله شخصیت‌های محوری و بی‌بدیلی است که قلم‌ها، اندیشه‌ها و جان‌های مشتاق و آزادی‌خواه از هر زبان و ملتی را به ستودن و ترسیم عظمت والای او وا داشته‌اند.

حجت‌الاسلام محمد زاهدی‌مقدم کارشناس مذهبی و پژوهشگر اهل بیت (ع) در گفت‌‌وگو با فارس به بیان ویژگی‌های فردی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی امام حسین (ع) پرداخت و گفت: این ویژگی‌ها از زبان و قلم کسانی که در مسیر اندیشه‌های اسلامی هرگز نبوده بلکه گاهی نیز مخالف بوده‌اند، می‌تواند زوایا و ابعاد جدیدی را نشان دهد و به همین مقدار بر معرفت‌افزایی عاشقان و شیفتگان حضرت بیفزاید.

وی ادامه داد: از نگاه شرق‌شناسان امام حسین (ع) برترین، یگانه‌ترین و بی‌نظیرترین شخصیت تاریخ است. مستشرقان از وی به عنوان تداعی‌گر حیات دینی، زنده‌کننده اسلام محمدی، پرچم‌دار آزادی و مصداق کامل پاکی روح، آزادگی، ظلم‌ستیزی، انقلابی جهادگر، تندیس مقاومت و شجاعت، احیاگر خوبی‌ها، رواج دهنده امر به معروف و نهی از منکر و … یاد کرده‌اند.

کربلا نشان دهنده طهارت روحی امام حسین (ع)

این کارشناس مذهبی با اشاره به نظر مستشرقان درباره قیام کربلا و امام حسین (ع) گفت: برخی مستشرقان وقتی از قیام انسان‌ساز کربلا و تحلیل حوادث آن سخن به میان می‌آورند، دستاورد بزرگ این حادثه را تأثیرگذاری معنوی بر جان‌ها و دل‌ها حتی در بین غیر مسلمانان شمرده‌اند. آنها علت تأثیرپذیری دل‌ها را در پاکی روح و هدف والای امام جستجو می‌کنند. برای نمونه ادوارد گرانویل براون، خاورشناس بریتانیایی و متخصص مشهور در حوزه ادبیات فارسی در این باره می‌گوید: «آیا قلبی پیدا می‌شود که وقتی درباره کربلا سخن می‌شنود، آغشته با حزن و درد نشود؟ حتی غیر مسلمانان نیز نمی‌توانند پاکی روحی را که در این جنگ اسلامی در تحت لوای آن انجام گرفت انکار کنند.»

مبارزه با دین تشریفاتی و احیا کننده دین‌محمدی

وی ادامه داد: بیشتر مستشرقان بر این باورند که امام حسین (ع) مظهر جهاد تبیین و زنده‌کننده ارزش‌های اسلامی پس از پیامبر (ص) بوده است. مصداق کامل این جهاد تبیین را در قیام آن حضرت جستجو کرده و معتقدند اسلام در دوران اموی، اسلامی تشریفاتی و خالی از ارزش‌های الهی نبوی بوده است. رینولد آلین نیکلسون شرق‌شناس انگلیسی معتقد است امام حسین (ع) برای عملیاتی کردن هدف خود هیچ تردید و شکی به خود راه نداد و با تعدادی از خانواده خود به سوی این هدف حرکت کرد.

حجت‌الاسلام زاهدی‌مقدم افزود: نیکلسون، دیدار امام با رهبران جبهه کفر را دربردارنده برخی شروط منطقی می‌داند که حقانیت راه را به خوبی نشان می‌دهد. او در این باره می‌گوید: «… در این وضع ناامید کننده او (امام حسین) شرایطی را پیشنهاد کرد، اگر شمر ذی‌الجوشن که برای همیشه به رسوا و ملعون معروف شد، عبیدالله را ترغیب به این محاصره بلاشرط نمی‌کرد، شاید این امکان بود که پیشنهاد او مورد قبول واقع شود …»، ایشان حق را در این قیام انسان‌ساز به امام می‌دهد و بر این باور است که این حادثه مبارزه‌ای علیه جریان حاکم و بنی‌امیه سرکش و مستبدی بوده که قوانین اسلامی را نادیده و مسلمین را خوار می‌کردند. نیکلسون در بخشی دیگر از سخنان خود ماهیت قیام امام را مبارزه با دین تشریفاتی و دستگاه امپراتوری ظالم تحلیل کرده و می‌نویسد: «دین بر ضد فرمانروایی تشریفاتی قیام کرد و حکومت دینی در مقابل امپراتوری ایستادگی کرد … .»

امام حسین (ع) مصداق کامل مقاومت، مبارزه‌طلبی و ظلم‌ستیزی

وی درباره نظر دیگر مستشرقان درباره امام حسین (ع) گفت: در میان شرق‌شناسان آنتوان بارا نویسنده مسیحی و عرب زبان سوری بهترین تحلیل‌ها را درباره شخصیت سیاسی امام ارائه داده است. وی معتقد است امام حسین (ع) مظهر ظلم‌ستیزی و قیام او، بزرگترین قیام انقلابی درون دینی است که سرآغاز یک تحول و نقطه عطف مؤثری در اندیشه‌های ناب اسلامی محسوب می‌شود.

این کارشنام مذهبی با بیان اینکه آنتوان بارا در بخشی از سخنان خود که برگرفته از مطالعه عمیق تاریخی درباره مکتب انسان‌ساز عاشورای حسینی بوده می‌نویسد: «اگر این حادثه نبود اسلام آئین بی‌خاصیتی می‌‌شد که در کاسه ظاهری سر قرار داشت، نه عقیده‌ای محکم که در درون سینه‌ها جای گیرد و وجدان هر مسلمانی را لبریز کند. بی‌گمان زلزله‌ای بود و چه زلزله‌ای، تمامی ارکان امت اسلامی را لرزاند. چشم‌ها را باز کرد و دل‌ها را متوجه سیطره گناه و شرارت ناشی از زورمداری و آمادگی دست پروردگان ستم بر کشت نهال فساد در سرزمین دل‌ها کرد. تا در پس پرده‌ای دروغین ارزش‌های دینی را نابود نکنند و حقوق کسانش را نادیده نگیرند و پرتوهای درخشان جوهره سحر انگیزش را خاموش نکنند.»

وی ادامه داد: آنتوان بارا در بخش دیگری از سخنان خود استقامت و مقاومت حضرت را بر هدفی که دنبال می‌کرد، مورد تمجید قرار داده و می‌گوید: «… برخی از اهل بیت و یاران آن حضرت از ترس حیله‌گری کوفیان تلاش کردند که آن حضرت را از سفر منصرف کنند و یا حرکتش را به تأخیر اندازند. ولی او بر اساس آنچه برایش مقدر و بر قلبش الهام شده بود در برابر آنان مقاومت می‌کرد … .»

نشر خوبی‌ها و نهی از زشتی‌ها هدف والای مکتب حسینی

این پژوهشگر اهل بیت (ع) یکی از ابعاد حیات سیاسی امام مبارزه با زشتی‌های دستگاه حاکمیت اموی دانست و گفت: این مبارزه بیشتر در قیام حماسی و مکتبی امام معنا می‌شود که برخی مستشرقان این بعد سیاسی را با رویکرد معروف و منکر مورد تحلیل و بررسی قرار داده‌اند. مایکل آلن کوک مورخ و اسلام‌شناس غربی این زاویه از شخصیت‌شناسی امام را به خوبی تحلیل کرده و در بخشی از سخنان خود وقتی به بیان شرایط امر به معروف در مکتب معتزلیان می‌رسد، می‌نویسد: «اگر تحمل رنج برای او به منظور عزت دین است، شایسته بوده که اقدام به این کار کند. از این رو ما باید شرایط حسین بن علی (ع) را که بر امر به معروف و نهی از منکر اصرار ورزید تا به شهادت رسید، درک کنیم.» وی در گفتاری دیگر این امر را تصریح کرده و معتقد است مبارزه با زشتی‌ها در سرشت امام بوده و به گواهی تاریخ او خط شکن و پیش‌قراول در امر به معروف و نهی از منکر است.

وی در پایان گفت: این ویژگی‌ها، تنها بخشی از سخنان شرق شناسانی بود که از شخصیت‌شناسی فردی، سیاسی و اجتماعی امام حسین (ع) سخن به میان آورده‌اند.

انتهای پیام/